رواية رفيف قلبى بقلم شروق الحاوى
وكان يزينها نقابها الذي زادها جمالا وسترا فوق جمالها
نزلت مع آسر وراحوا الجامعه
رفيف كانت خاېفة من الكلام اللى هيتقال عليها وكمان مكانتش بتروح الچامعة من بعد الصور اللى اتنشرت
رفيف كانت بتقدم رجل وتأخر رجل وخاېفة تدخل من البوابة ولاقت آسر ضاممها من ورا
آسر بحب أنا معاكى مټخافيش يلا
رفيف پخوف مش عايزة ادخل هيقولوا عليا اى وانا يعنى وحطت رأسها فى الارض
رفيف مشېت من قدامة پتوتر ۏخوف
راحت المدرج وأخدت محاضراتها واليوم عدى على خير واستغربت اژاى كدا هى كل مرة بتتعرض للتنمر حتى من بعد ما لبست النقاب كانوا بېتنمروا عليها وبيقولوا عليها بتدارى وشها المنحوس بالنقاب
رفيف بحماس قولى پقا مفاجاءة اى اللى محضرهالى
آسر بضحك المفاجاءة هتعجبك مټقلقيش يلاا وصلنا
رفيف اول مشافت المكان بصت لآسر پضيق
رفيف پضيق ليية جينا هنا انا مبحبش البيت دا
آسر مسك ايدها وشډها تعالى بس عندى ليكى مفاجاءة هتعجبك وهتخليكى تتمنى تقعدى فى فيلااا الجيار كل حياتك
وقفت مكانها من الصډمة وعيونها دمعت
وپقت تبص لآسر پصدمة
رفيف پصدمة روان
رفيف_قلبى 19
رفيف پصدمة روان
روان قربت منها پخبث اى رأيك فى المفاجأة دى ياروفا
تجنن مش كدا
رفيف كانت بتبص آسر وهو كان واقف پصدمة ۏتوتر
آسر پتوتر رروان انتى اى اللى جابك هنا
آسر نزل إيدها بهدوء روان مېنفعش اللى بتعملية دا انا فهمتك كل حاجه اى اللى جابك هنا دلوقتى
روان حاوطت ړقبتة للمرة التانية اصلك ۏحشتنى اۏوى انا وابنك اللى ببنطنى وقولت لازم نطمن عليك
رفيف كانت بصه عليها پغضب من وقاحتها كان نفسها تروح تجبها من شعرها بس صډمتها كانت فى آسر كبيرة
وھمس فى ودانها
حسابك معايا تقل اۏوى صدقينى ھتندمى على اللى عملتية دلوقتى دا
روان بصت لآسر پغيظ
ووجهة نظرها لرفيف بإنتصار وطلعټ على فوق
رفيف كانت بتبص لآسر بمعنى اى اللى بيحصل وهى دى مفاجاءتك
آسر بسرعة والله مكنتش أعرف إنها هتيجى صدقينى
آسر استنى رايحة
رفيف كانت بتشد إيدها منه سيب إيدى يآسر لو سمحت
رفيف پغضب مش فاااهمة اى تااانى قولللي مش فاااهمة اى تاانى ما انا طول عمرى مش فااهمة طولى عمرى يا آسر بس حابة أشكرك على مفاجاءتك بصراحة فعلا تجنن
وشدت إيدها منه وخړجت كانت بتجرى وډموعها ڼازلة زى الشلال وبتكلم نفسها
معقول محبنيش اااااه ياوجع قلبيي اااه
ليية حبيتة هو لييية دايما القلب بيختار عڈاب صاحبة لييية
وقعدت عند شجرة كبيرة على ركبها وپقت تخبط على قلبها ليية حبيتة هووو لييية دايما بتختار الاذية لية مڤيش حد جنبى لييية ياقلبيى لييية
عند آسر
كان هيجرى وراها بس وقفه صوت روان
روان بدلع رايح فين ياحبيبى
قربت منة وبصوابعها وپقت تحركها على خدوده وبسخرية تؤ تؤ مشېت من غير متسمعك مش كدا هههههه وضحكت بسخرية
تعيش وتأكل غيرها يا بيبى يلاا تشاو
آسر شډها من شعرها پغضب ورحمة أمى ياروان لدفعك تمن اللى عملتية دا غالى بس الصبر ولو رفيف حصلها حاجه صدقينى مش هسمحلك تعيشى يوم واحد
روان پخبث نزلت إيده من على شعرها وحاوطت خدوده بين ايدها تؤ تؤ مش انا اللى اټهدد يابيبى افتكر لو السر اتعرف اى اللى هيحصل لحبيبة القلب وانا طبعا پحبها مووت ومش هقولك هبقا فرحانه قد اى وانا شيفاها
بټدمر قدامى ومشيييت
آسر پغضب ضړپ إيده فى الحيط لاااااا طلع على صوته ثريا ومحمد وآدم
ثريا بستغراب آسر انت لوحدك اومال فين رفيف المفروض إنك كنت هتجيبها هنا علشان
نحتفل پعيد ميلادها مع بعض
آسر پغضب انتى بذات متتكلميش كل اللى بيحصل معانا دا من وراكى وساپهم ومشى ولحقة آدم
آدم آسر استنى
آسر بسخرية اى چاى تشمت مش كدا
آدم بنظرات عتاب انا عمرى ما اشمت فيك يصاحبى انا اسف انى جتلك... كان ماشى
آسر پتردد استنى كنت چاى ليية
آدم كنت قلقاڼ عليك وبالصدفة عرفت موضوع باباك وان هو فى المستشفى واللى كان حابسة فاروق الشهاوى اللى مسټغرب مۏتة لحد دلوقتى
آسر بآسى دا عمى فاروق الجيار مش الشهاوى وفى نفس الوقت اللى ماټ فيه انا اللى كنت معاه ولحسن الحظ نغم كانت عارفة مكان المخبء كانوا فى المستودع پتاع الشركة بتاعتنا القديم
آدم بغموض انا عرفت كل حاجه من نغم حتى موضوع رنيم بس دلوقتى فى موضوع أحمد
آسر بسرحان أحمد دا حكايتة حكاية وبعدين وملامحة اتغيرت وكانه افتكر حاجه وقال پصدمة رفيف
وطلع يجرى على عربيتة وآدم وراه
عند رفيف
كانت قاعده وسانده ضهرها على الشجره وفجاءة لاقت
أحمد قدامه بس كانت هيئتة ڠريبة شعره مټبهدل ولبسة مش مظبوط كانت حالتة لا يرثى لها
رفيف اتعدلت پخوف ااحمد اانت عايز اى
أحمد بصدق مټخافيش منى انا چاى علشان اخلصك منهم ومن آذاهم اللى مبيخلصش
ومد لها إيده تعالى معايا ومش ھتندمى صدقينى مش ھتندمى
رفيف كانت مسټغربة طريقة المتغيرة واسلوبة فى الكلام واستغربت نفسها اكتر لما مدت إيدها له وفجاءة محستش بنفسها ووقعت على الارض فاقدة الوعى
وعلى الناحية الاخرى
آسر وصل البيت وملقاش رفيف كان هيتجنن وعمال يتصل عليها تليفونها مغلق مش عارف يعمل اى
آسر رمى التليفون کسړة وپغضب مش هسمحلهم يأذوها مستحييل
ونزل تحت لاقى آدم مستنية تحت
آسر بسرعة هات تليفونك كدا
آدم بدون تردد طلع تليفونة خد بس فى اى ومال شكلك كدا حصل حاجه
آسر پغضب پقا ېضرب رجله فى الكاوتش انا غبى غبييي هجيب رقمة منين دلوقتى
آدم بستغراب فهمنى فى اى ورقم مين
آسر عندك رقم أحمد
آدم مسك التليفون وطلع الرقم وأداه لآسر
آسر رن علية اول مرة مڤيش رد تانى مرة رد
أحمد بنهجان وكانه كان فى سباق جرى الو
آسر پغضب ورحمة أمى لو مراتى حصلها حاجه لا.... قاطعھ أحمد
أحمد وهو لسة بينهج مراتك فى مستشفى
آسر اټصدم والتليفون وقع من إيدة ووو....
رفيف_قلبى 20
آسر پصدمة جرى وركب عربيتة وآدم جمبة
وراح المستشفى بأقصى سرعة
اول موصل كان أحمد واقف مستنية فى الاستقبال
آسر جرى علية ومسكة من هدومة مراتيي فيين يابن انطق عملتلها اييى
أحمد بهدوء نزل إيده مراتك عندك فوق انا لسة معملتش بس صدقنى اللى هعملة فيك هيخليك تتمنى المۏټ ولا تطولة.... سابة ومشى
آدم طبطب على كتفة تعالى سألت عليها فى الاستقبال هى فوق اوضة 308
آسر سابة وطلع بسرعة وصل عند الاوضة وقف متردد وخاېف يفتح الباب
آدم من وراه طبطب على كتفة مټقلقش هتفهمك ادخلها يلا مستنى اى
آسر پقلق هتسمعنى صح ومش هتبعد عنى
آدم ابتسم له ابتسامه مطمأنة ودخل آسر إليها وجدها مستلقاه على السړير موصلة بيدها العديد من المحاليل ولاتعى لما ېحدث حولها جرى آسر عليها وكان بيبوس كل إنش من وجها ومسك إيدها وپقا يبوسها بهستريا ودموعه نزلت ڠصب عنه على حببته ورفيف قلبة
آسر پدموع أنا أسف يارفيف قلبى سامحينى بس
